Zwarte kleding en liters Feuerzangenbowle

Lieve Vrienden en Familie,

Wat niemand mijn ooit eerder verteld heeft is dat klaarblijkelijk Wolfson college de beste college feesten geeft in Cambridge. Ik dacht altijd op basis van mijn beperkte ervaring met de lamme college feestjes (ik noem geen namen) dat College feesten in Cambridge een beetje halfbakken waren maar niets is minder waar. Dansmuziek in verschillende stijlen, goedkope drank, leuke mensen en druk! Vooral dat laatste is nogal belangrijk voor een succesvol feest. Ik heb dan ook een flink aantal nieuwe namen en gezichten leren kennen uit verschillende colleges wat weer een mooie toevoeging is aan mijn kleine netwerkje. Een van de meest interessante mensen die ik heb ontmoet was een leuke jongen die ik een hele lange tijd gesproken heb. Het grappige was dat hij elke keer over zn werk begon (hij is dokter in militaire dienst van de RAF en werkt op de intensive care afdeling). Dit is natuurlijk een heel gaaf beroep en we hebben er ook uitgebreid over gesproken maar hij bleef er elke keer op terugkomen. Op een gegeven moment heb ik hem aan het lachen gekregen door mede te delen dat hij op moest passen omdat ik 1. niet zo snel geimponeerd was door doktoren, 2. Sterker nog...een hekel heb aan doktoren en 3. Ik toch met hem bleef praten ‘ondanks’ en NIET ‘vanwege’ zijn professie. Dit vond hij wel erg mooi een zei vervolgens dat hij het dan NOG specialer vond om met mij te praten.

Na afloop van het feest zijn Kel en ik naar huis gefiets. Om 4 uur eindelijk thuis gekomen, ben ik maar snel mijn bedje ingekropen om nog een paar uurtjes te kunnen pitten. Om 7 uur ging de wekker alweer namelijk. Er moest die zaterdag nog het een en ander gebeuren, met name het inpakken van mijn koffer voor onze reis naar Leipzig deze dag. Gelukkig ben ik daar tegenwoordig er snel en efficient in dus met een uurtje stond ik gepoets en ingepakt klaar om opgehaald te worden door Kelly in een taxi, op naar Leipzig!

Rondhangen met Kel op een perron/trein/vliegveld/vliegtuig/etc is nooit saai. Heb je ooit een vriendschap gehad waarbij je werkelijk nooit uitgepraat bent? Kelly en ik moeten meer moeite doen om niet met elkaar te praten dan andersom. De tijd vloog dus om en rond een uur of 17 waren we aangekomen en onderweg naar het huis van onze gezamenlijke vriendin Elke in Leipzig.

Zaterdag avond hebben we onze wallen onder de ogen verstopt onder een laag make-up en zijn we meegegaan naar een 80s party in een discotheek die gevestigd zit in wat oude fabriekshallen. Het viel me op dat in Oost-Duitsland er een heleboel mensen nogsteeds heel alternatief gekleed zijn. In de hal waar een ‘Depeche Mode’ party was was sterker nog nagenoeg iedereen ook nog in het zwart gekleed. Dit was een grappig gezicht want de meer feestelijk geklede mensen (deze droegen een heel spannend ‘grijs’ shirt) waren op 1 hand te tellen en de saaiste kleur op de aarde viel dus in eens heel erg op. Ik was zelf in het wit dus ik had overduidelijk de memo over de dresscode gemist. Ik zag slechts één hele dappere man in een gekleurd roze shirt. Normaal let ik niet zo op kleding, maar stel je nou voor: Je loopt een kamer binnen met jaren tachtig muziek die de voorloper was van moderne dansmuziek. Je aanschouwt daar een grote zee aan mensen die er stuk voor stuk uitzien als een Fiep Westendorp illustratie uit een jip-en-janneke boek. Elk van deze illustraties kent slechts één dansbeweging en herhaalt deze keer op keer als een bewegend poppetje uit een happymeal. Iedereen kijkt heel streng en lijkt nogal in zichzelf gekeerd en slechts enkelen maken oogcontact met elkaar. Een dan moet je je vervolgens voorstellen dat ik daar in een modieus wit hemd met een brede glimlach om me heen kijkend doorheen loop waarna ik uit gebreid met mn vriendinnetjes dansend tussen de menigte door loop te springen. Fantastisch om een keer zo een ander wereldje van dichtbij te zien!

Zondag was ook een hele gave dag. Iedereen die al bekend is met Duitse kerstmarkten zal begrijpen dat ik heb geprobeerd heb om niet teveel te eten, maar dit plan is faliekant gefaald. Daarnaast hebben we ook beker na beker gluhwein, eierpunch en feuerzangenbowle gedronken. De kerstmarkt in Leipzig is heel erg leuk met aparte marktjes op verschillende pleinen. Leipzig zelf heeft ook veel mooie pleinen en artistieke passages. Hier en daar zie je nog wat lege vlakken waar ooit vermoedlijk gebombardeerd is in de oorlog. Veel gebouwen zijn ook erg modern en groot waar de oude gebouwen en vlaktes vervangen zijn met nieuwe grote universiteits gebouwen. De streek van Leipzig waar Elke woont doet een beetje denken aan sommige delen van Amsterdam en Elke zegt zelf ook dat Amsterdam ook een stad is waar ze zich heel gemakkelijk thuisvoelt omdat het aangezicht in veel aspecten op Leipzig lijkt.

Gistermorgen (Maandag) hebben we met zn drieen nog gezellig ontbeten in een leuk café alvorens weer op de tram terug naar het station te reizen. Na dit laatste dagje reizen was ik al het geschrans wel weer zat en werd het weer tijd voor de sportschool/boodschappen/was/opruimen en daarna ben ik weer heerlijk in bedje gekropen met zo’n gevoel dat je alleen hebt als je een heel erg TOF weekend achter de rug hebt.

Veel liefs,

Charlotte