Schrijfvaardigheid en Kiwi de Egel

Lieve Familie en Vrienden,

Het is alweer een poosje geleden. Zoals oma al zei als reactie op mijn vorige blog: het kan niet waar zijn dat er niets is gebeurd in te tussentijd. Dat is correct. Ik heb heel veel meegemaakt en heb mijn taak als blogger verzaakt. In mijn vorige blog heb ik jullie verteld over mijn gewichtsverlies en dat ik een vriendin ben kwijtgeraakt. Dus ik zal hier eerst maar een vervolg op geven.

Die vriendin heb ik niet meer gesproken maar ik ben haar liever kwijt dan rijk. Mijn gewicht ben ik ook nogsteeds kwijt. Ik houd liever eerst de kilo’s er even af en daarna ga ik wel weer een poosje een beetje lijnen om de volgende paar kilo’s kwijt te raken.

Op werk gaat alles nogsteeds erg goed. Ik ben vorige week naar een vierdaagse schrijf-cursus geweest. Deze cursus was een onderdeel van de graduate-development programme. Dit programma is er om mensen die zoals ik werken aan hun doctoraal te helpen om zich te ontplooien. Schrijven is voor wetenschappers in het algemeen een hele belangrijke vaardigheid. Het is tenslotte de bedoeling dat we onze bevindingen effectief naar de wereld kunnen communiceren. Tijdens de cursus heb ik veel inzicht gekregen in mijn schrijfstijl en heb ik geleerd hoe ik mijn schijf-productiviteit kan verhogen. Ik heb ook besloten om een blog over neurowetenschappen te gaan schrijven op proefbasis om te kijken hoe dit bevalt. Ik wil graag stukjes schrijven over hoe interessante wetenschappelijke bevindingen invloed hebben op hoe ik de wereld zie. Wanneer ik mijn eerste ‘post’ heb geplaatst zal ik jullie het adres geven zodat jullie het kunnen lezen.

Thuis is alles nogsteeds heel gezellig. Gisteren deelde Natalie mede dat we misschien een egeltje gaan adopteren van iemand die niet meer voor haar kan zorgen. Het schijnt dat deze miniatuur-egels hele populaire huisdieren zijn. (Nooit geweten!) We hebben al drie ratten dus een egeltje kan er ook nog wel bij. Ze heet ‘Kiwi’ en is drie jaar oud dus ik ben heel benieuwd of we haar echt krijgen. Als ze er is dan zet ik wat foto’s neer bij deze blog.

Zoals jullie weten is Marielle uitgerekend vandaag ‘uitgerekend’. (pun intended) Ik heb nog niets gehoord maar ik vind het reuze-spannend! Ik denk er ook al de hele dag over na hoewel ik weet dat het nog tot twee weken kan duren. Ik was al een brutale-tante maar ik ben er nu echt klaar voor om een echte tante te worden. Ik ben 11 en 12 augustus in NL om hopelijk de baby te zien en Marielle en Daniel te knuffelen, maar de kans is dus aanwezig dat ik de baby net misloop. Dan kijken we wel weer wat ik dan doe. Wellicht meteen daarna nog een vlucht boeken of misschien een enkele vlucht een paar dagen later boeken en een paar dagen langer blijven als ik dat op werk kan regelen a la minute.

Tot zover het nieuws...

Liefs, Charlotte