En soms schijnt de zon even niet

Lieve vrienden en familie,

De meesten van jullie zullen het al vernomen hebben maar mijn oma is gisterochtend heel vroeg overleden. Van sommigen van jullie heb ik lieve berichten gekregen. Voor degenen aan wie ik nog niets heb teruggestuurd wil ik jullie ook op deze wijze bedanken hiervoor. Vorige week werd al duidelijk dat het goed mis was en werd alle behandeling gestaakt. Marielle en Daniel zouden al komen dit weekend maar vanwege deze omstandigheden is Alexander ook meegekomen om bij mij te zijn.

Op vrijdag zijn we naar mijn oma toegegaan om afscheid te nemen. Dit was heel zwaar en ik was blij dam mams er ook was. Daarna zijn we met wat van de familie naar auntie Kathleens huis gegaan om wat te eten en bij te kletsen alvorens weer terug te keren naar Cambridge. Dat eten was een redelijk spectaculair buffet van vers brood en vleeswaren, chips, kippenpootjes, fruit, cakes etc. Toen ik mijn geliefde tante een compliment hierover gaf zei ze heel nonchalant... 'Oh dit was gewoon wat we toevallig in de koelkast hadden liggen.' Ik stelde mij meteen voor hoe dat buffet er dan bij mij thuis had uitgezien. Een waar festijn van 3 pakjes boter, 2 tomaten, een over-de-datum pak melk en tomaten ketchup... hmmm.

De rest van het weekend hebben we er toch het beste van proberen te maken. We hebben wat over de markt gesjokt. Met 'we' bedoel ik hier Alexander en ikzelf want Marielle en Daniel hebben het beste deel van een uur in the GAP doorgebracht. Daarna zijn we naar Michealhouse Cafe geweest. Een van mijn favoriete plekken om koffie te drinken omdat het een cafe in een mooie kerk is (waar ik ook al eens eerder over heb geschreven).

Op zondag heb ik een rondleiding gegeven in mijn college en zijn we naar een film geweest. S'avonds hebben we het weekend afgesloten in Browns een Bar/Restaurant waar je heerlijk kunt eten. De ober deed ons wat denken aan een personage uit de godfather en was redelijk dominant in zijn beslissingen over wat wij zouden eten. Om een voorbeeld te geven: wij hadden besloten om een sharing-platter te nemen als voorgerecht. Een groot bord met kleine hapjes om te delen. Waarop hij zei 'that's not enough, you should have a flatbread with that'. Ik had nee kunnen zeggen, maar toen bedacht ik dat ik misschien wel de volgende dag een dood paardenhoofd in mijn bed zou kunnen vinden.

De volgende dagen zijn als een waas voorbij gegaan. Op tweede paasdag heb ik wat gewerkt om Raymundo te ontzien die al heel lief alles op vrijdag had overgenomen van mij. Daarna ben ik een beetje ingestort. Ik heb dinsdag en woensdag voornamelijk in mijn dekbed gerold op bed gelegen en heb door die winterslaap nu het gevoel dat het pas woensdag is. Dit weekend ga ik het wat rustiger aandoen en vooral gewoon lekker sporten en uitrusten. Ik heb vandaag een redelijk goede dag en kan de wereld weer een beetje aan, maar ik zal niet doen alsof het plotseling omslaan van de gezondheid en het overlijden van oma niet een klap is geweest.

Ik kijk heel erg uit naar volgend weekend wanneer ik naar NL kom. Ik hoop een aantal van jullie dan een knuffel te kunnen geven.

Dikke knuffels,

Lot